Empirisch onderzoek

Joepie! Vandaag zijn er nog twee belangrijke nieuwe tips binnengelopen van onze collega's!

Tip 3 dus; komt van een collega van Mathieu / een van de survivers van onze fameuze sushimaaltijden... Anne! : Bij het thuiskomen werd ik aangenaam verrast met een omslag in onze brievenbus. Daarin zat een mini boekje dat Anne bezorgd had. "Point it!" is de titel. Het zakboek staat vol met afbeeldingen die praktisch kunnen zijn bij het reizen... zo hoeven we maar aan te wijzen wat we willen hebben, want met het woordje "Ikebana" kom je niet ver. Hopelijk moeten we de pictogrammen van de ziekenwagen en de mega grote spuit nooit aanduiden. Bedankt Anne.

Tip 4 komt van een collega (ons Tina) die Japan verleden jaar bezocht heeft in dezelfde periode: haar tip is eigenlijk commentaar op de tip 1 van gisteren. Diene zgn. Empire State Building van Tokyo is in feite het gemeentehuizeke van Tokyo. Het telt mega veel verdiepingen en heeft dus zicht op Mont Fuji ... Maar de afstand tussen de Mont Fuji zou toch wel iets te groot zijn om het zicht spectaculair te noemen ... Ik zal dus op empirisch onderzoek moeten gaan!

Salary men in rush hour... ocharme!

Dit is naar 't schijnt echt zo!

spleetogen

Voilà... artbrussels heeft net haar deuren gesloten. Het was bijzonder succesvol en zoals altijd zéér energievretend! Meerdere malen per dag werd mij gevraagd welke vakantiebestemming ik gekozen had voor na de beurs... Mijn spleetogen die met de duur van de beurs alsmaar platter werden, wekten blijkbaar bij menig verzamelaar/exposant medelijden op ... de vraag was dus niet OF ik vertrok - dat was blijkbaar een evidentie. Wanneer ik dan Japan antwoordde, werd mij in de meeste gevallen gezegd dat het niet de meest ontspannende bestemming zal zijn ... Niet erg! Math en ik zijn toch niet echt into plage'kes ...

Ik heb tijdens artbrussels nog ettelijke pogingen ondernomen om gesprekken aan te knopen met mensen waarvan ik wist dat ze in Japan geweest waren en met anderen die Japan-look alike waren (zonder dat dit te wijten was aan hun vermoeidheid) ... maar echt diepgaand waren die gesprekken nooit.. Twee tips neem ik mee:
Tip 1 komt van een Japanner: we zouden de Empire State Building van Tokyo moeten opzoeken om vanop de dakverdieping een mooi zicht te kunnen krijgen van de stad maar vooral ook van de Mont Fuji ... zo hoeven we de Mont Fuji zelf niet te bestijgen .. een verloren moeite naar 't schijnt owv de 'haast' permanente hangende mist.
Tip 2 komt van een reiziger: we zouden als we net voor het keizerlijk paleis staan in Tokyo ons 180° moeten omdraaien om het contrast dat zo vaak beschreven is in de gidsen te beleven. Voor je krioelt een stad ... met een massa mensen als een mierenhoop en dan draai je je weer om en dan zie je die traditie... Naar 't schijnt een heel bizarre ervaring.

Ils sont un peu chelou les Japonais...

On commence à rassembler les choses à mettre dans les sac à dos...

Tout d'abord le Lonely Planet "Japon"...

Les Capsule hôtels, les hôtels à plus de 10000 Yens, et les ryokans bruyants sont déjà rayés.

Ces quelques ratures sont perdues au milieu des innombrables choses que l'on rêve de voir...

Les deux Japan Rail Pass pour 2 semaines en classe "Ordinary".

Arghhhhh, 371€ la personne!!!!

C'est le prix à payer pour arpenter le Japon en long et en large avec les shinkansen.

Que demande le peuple...

Pour l'instant, la météo au Japon semble clémente: ciel bleu et 20 degrés...

Que demander de plus? A part que ça tienne encore pendant 3 semaines...

J'ai bien quelques idées mais elles semblent un peu surréalistes:

- British airways qui nous offre un surclassement.

- nos ryokans qui me proposeraient du pain brioche avec du Nutella tous les matins.

- un crash du Yen la veille du départ

Pas de grandes nouvelles si ce n'est que dans 1 semaine, on sera en train de boucler les sacs à dos.

A bientôt pour des infos plus croustillantes.

Mat.

Le Japon, l'histoire d'un choix ardu...

Hello,

On peut dire que ce voyage au Japon, on le prépare depuis longtemps.

Durant les grandes vacances 2008, on se demandait où on allait partir en mai 2009...

Ca semblait tellement loin mais on avait de nombreuses idées...

Acte I:

On a chacun fait une liste de nos priorités.

Mathieu:

------------

1) Japon

2) USA

3) Mexique

4) Cuba

Nele:

-------

1) Mexique

2) Cuba

3) ...

Bref, le Mexique était le candidat idéal.

Mais à grand renfort de blogs, liens flickr, vidéos youtube, j'ai suscité chez Nele une réelle curiosité pour le Japon.

Acte II:

Quelques mois plus tard (sans en avoir reparlé avec Nele), j'étais complètement démotivé: le Japon c'est chèèèèèèr!!!

Mais Nele de son côté avait discuté avec de nombreuses personnes qui lui ont vanté les qualités du Japon...

Bref, deuxième discussion:

De mon côté, le Japon, ça allait tomber à l'eau...

Mais Nele était hyper motivée et avait relégué le Mexique au rang de vulgaire roue de secours.

C'était maintenant à mon tour d'essayer de la démotiver car la vie est chère là-bas, les vols coûtent 850€ par personne, etc.

Mais....

Acte III:

C'était sans compter sur les promos connections... le vol ne coûtait "plus que" 600€ par personne.

Bref, après quelques lectures de blogs, quelques tentatives de budget, c'était décidé, on allait partir au JAPON... Yes!!!!!!

Le 17 novembre 2008 les vols étaient achetés.

Heureusement, le ski en janvier allait nous aider à attendre jusqu'au 5 mai.

Aujourd'hui, tous nos logements sont réservés.

C'est une période assez prisée et les logements "pas cher" sont rares. Donc on a tout réservé à l'avance.

Durant ce voyage on va découvrir les ryokans (dormir sur des futons), les auberges de jeunesse (pas de dortoir) et les salles de bains communes... 

Seul moyen de faire baisser un peu le budget.

Le Japan Rail Pass pour deux semaines est commandé (http://www.jr-pass.fr/).

C'est un abonnement permettant d'utiliser les TGV locaux (Shinkansen - http://fr.wikipedia.org/wiki/Shinkansen) et quelques autres trains/bus/bateaux.

NB: après avoir lu des dizaines de blogs et forums (euhhhh... on dit un forum, deux fora??? ou deux forums???), j'ai décidé d'apporter ma maigre contribution à l'enrichissement d'internet en ajoutant un maximum d'éléments pratiques sur notre voyage.

Au programme, on va faire:

A: 4 jours à Tokyo

B: un jour/nuit à Nikko

C: 5 nuits à Kyoto

D: Osaka (citytrip au départ de Kyoto)

E: Himeji (citytrip au départ de Kyoto)

F: Nara (une nuit)

et retour pour 3 nuits à Tokyo

Voilà, le grand départ c'est le 5 mai avec British airways (Bruxelles -> Londres & Londres --> Tokyo, Narita)

Et le retour en sens inverse le 20 mai...

Nous avons commencé notre immersion culturelle et culinaire en:

- regardant le film tampopo: http://www.youtube.com/watch?v=D6E7CKEM1ys

- regardant à nouveau "Lost in translation"

- en allant manger au "Santatsu" et au "Kabuki" à Bruxelles.

- en apprenant à faire des sushis... http://fr.wikipedia.org/wiki/Sushi (voir pour les différentes sortes de sushis)

- en s'entraînant à manger avec des baguettes

Bref, toute ceci est bien maigre face au dépaysement qui nous attend là-bas...

Stay tuned.

Mathieu.



Japan inspireert

Over drie weken pakken we onze rugzakken ...
Eerst nog even een beursje organiseren. WHAA help!!
Zen zen, denk aan Japan, Japan, Japan... Ja, Ja, Ja ... dat werkt wel.

Japan werkt inspirerend!
Math en ik zijn intussen fan van de film Tampopo; we hebben Lost in Translation herbekeken en ten volle geapprecieerd; ik heb momenteel Big in Japan op mijn ipod staan als een van de '25 most played songs'; we zoeken Japanse restaurants op in Brussel (de voltreffer tot nu toe is Yamayu Santatsu); we hebben tal van gidsen in huis gehaald waaronder ook het prachtige boek met grote sfeerbeeldingen (JAPON met foto's van Michaud) en hebben last but not least onze gasten home made sushi geserveerd.

Dat laatste was duidelijk een gevolg van overmoed... Toen ik begin februari met mijn gebroken been in de sofa lag en Dim & Marion een verdiep afzakten, groeide de idee om "un diner presque parfait" te organiseren samen met Laet & Antoine... Opdat het niet afstel zou worden, moesten we de menus op een zekere dag voor middernacht doorsturen.
.. en omdat we eigenlijk toen nog helemaal niet wisten wat we gingen klaarmaken, werd het menu een crytische omschrijving zoals "soupe à la tampopo, lost in speculoos, duck in Japan" ect... Maar dan breekt die dag aan dat je dat overmoedige menu moet klaarmaken... damm...
Ik zweer het, lotgenoten die niet vaak in de keuken staan, weten waarover ik nu spreek. Ik was al dagen vooraf nerveus voor dat etentje (vooral ook omdat Laet, Antoine, Dim & Marion met glans de revu passeerden), in die mate dat ik iedereen op kantoor en half mijn familie lastig viel met mijn kookintenties ... In feite besefte ik dat pas achteraf wanneer ik telefoontjes en sms'jes kreeg met de vraag hoe het uiteindelijk geweest was. Sorry zene.
Het was uiteindelijk ok... maar ik heb me toch wel veel vragen gesteld bij de recepten. Zo verlangt men bijvoorbeeld dat je Japanse noedels TRAAG?? in het water werpt of dat je rijst wast en daarna droogt en daarna weer terug nat maakt ???? Japans koken lijkt wel opeenvolging van rituelen. Een ervaring op zich die van mij zoveel energie vroeg dat ik aan tafel geen pap meer kon zeggen. Geen voltreffer als gastvrouw... gelukkig was Math dan weer het spraakwater.
So far, so good....
Nele