Nos prochaines vacances...

http://wearebiginperu.blogspot.com/

Belgique...

Ca y est.

On est en Belgique.

Bien reposé grâce à une looongue nuit...

Les vols se sont bien passés malgré un nouveau "Last Call" à Londres... I HATE THAT!!!

Pas facile de courir dans le Terminal 5 après avoir passé 12 heures assis dans un avion.

Je suis déjà en train de traiter les +- 3500 photos... gloups!!!

Le pire c'est qu'au Japon, chaque jour on virait quasi la moitié des photos en les transférant sur le notebook...

Je lisais justement un article il y a quelques jours sur l'obésité numérique...

Je dois en être un des acteurs... ;-)

Quelques photos de notre dernière escapade nocturne - Senso-Ji

Onze laatste uren in Tokyo...
Bezoek aan de tempel van Senso-Ji by night

Tokyo - Electric Town

Last day in Tokyo

Aujourd'hui notre dernier jour s'est résumé à se traîner d'un endroit à l'autre...
On n'a pas passé une super nuit et on est vraiment crevé et plus très motivé pour de grandes visites.
Donc au programme, se trainer dans Electric Town et puis au Sony Building.
Le premier est fou... en gros on y trouve:
- Des lunapark énormes avec les jeux les plus fous avec les joueurs les plus fous
- Des bars avec serveuses "coquines"... (pas essayé)... on le sait parce que les serveuses donnent de la pub dans la rue...
- Des librairies de mangas... Rempli de gens +- normaux et aussi de gros pervers dans les rayons "porno"... un gars en costard qui lit un manga porno, ça laisse perplexe... ?!?
- Plein de magasins hyper spécialisés genre: antennes radios, cable audio, etc.

Bref, c'est la folie et il y a beaucoup de geeks blancs dans ce quartier... Ben oui, c'est un peu comme la fifth avenue pour les fashion victims...

A midi, on a demandé conseil dans la rue pour un resto et on est tombé sur un gars super sympa qui a proposé qu'on mange ensemble... On a bcp discuté durant sa courte pause de 45 minutes... Il n'aime pas sa vie... à 26 ans, c'est triste... Il a fait des études en relations internationales et travaille dans un magasin de chaussures... et n'a JAMAIS de congé à part 2 jours non consécutifs par semaine... Il nous a dit très sérieusement que ça faisait quand-même 110 jours par an... ;-) le pauvre...

Ensuite on est allés au Sony Building... A part voir un blue ray sur un énooooorme écran et les derniers appareils photos, pc, etc. (pas encore en vente), on n'a pas vu beaucoup. Ca casse pas la baraque.

Nous voilà maintenant de retour à l'auberge.
Rien de bien spécial au programme, faire les sacs, manger qqchose et dormir avant de se lever tôt demain pour prendre l'avion à 10h50 heure locale.
On rentre par Londres (comme à l'aller).
On sera si tout va bien mercredi soir dans notre lit king size... Yes!!!!

En espérant que nos aventures vous ont captivés.
Pour les accros ;-))), il ne reste plus qu'à attendre 10 semaines... et on redécolle pour le Pérou pour un voyage de 4 semaines...
Durant ce voyage, on devrait passer par:
- Lima
- Cuzco + Machu Pichu
- le lac Titicaca
- La Paz (en Bolivie)
- La salar d'Uyuni (plus grand désert de sel du monde se trouvant en Bolivie)
- Arequipa

Tokyo - Day 14 - Photos 1

Een bezoek aan Electric Town...

Als je iets wil uitdelen, moet je opvallen...

Electric Town is ook het Manga walibi

Janssen & Janssen
ou
Dupond & Dupont

Our last day in Japan

We zijn groggy... te moe, te lui en geen fut om nog vanalles te bezoeken..
nochtans; het is onze laatste dag hier in Japan.

We zijn wat gaan rondhangen in Electric Town, een buurt dat eigenlijk het best te omschrijven is als een groot lunapark met eletronische snufjes, spelletjes en manga's. De spelletjes zijn echt afstompend en oorverdovend! Pachinko Slot is er zo eentje... het is iets tussen een muntjesbak en een flipper... voor mij is het onbegrijpelijk vanwaar de fun ??? Jongeren of sommige gasten in kostuum staan daar als robotten games te spelen aan een ongeziene hoge snelheid ... duidelijk niet hun eerste keer!

Vanmiddag zakten we verder af naar Ginza, een buurt met chique boutiques waar we al eerder geweest waren. Op zoek naar een restaurantje klampten we twee dames aan om ons iets aan te raden. De twee dame's klampten op hun beurt een jonge gast aan, netjes gekleed in kostuum opdat hij ons verder zou helpen. De vrouwen zagen er zeer gelukkig uit om van ons verlost te zijn ;-)
De gast in kostuum was in zijn middagpauze en raadde ons aan te eten in het restaurant waar hij naar toe wilde gaan... Hij moest de hele tijd een beetje gibberen en was opgetogen dat wij zijn raad opvolgden. We installeerden ons aan dezelfde tafel en daar vertelde hij een beetje over zichzelf op een heel enthousiaste manier ... hij heeft internationale betrekkingen gestudeerd, hij hield van skiën maar vond ook dat hij een "boring life" had en dat hij nooit vakantie had, alleen weekends! Hij wilde ons etentje betalen maar dat hebben we geweigerd. Hij heeft ons daarna de boutique laten zien waar hij voor werkte. Een classy damesschoenenwinkel met enkel Japanse merken... zag er niet echt fun uit voor hem. Zijn situatie is niet dezelfde als voor iedereen hier. Cristel en Lionel werken hier ook in Tokyo. Zij heeft 15 dagen terwijl hij er meer dan 30 heeft. Misschien bestaat dat hier gewoon niet; een minimum aantal verlofdagen voor iemand die fulltime werkt.

Na onze ontmoeting met een local zijn we naar de Sony Building geweest in Ginza. Daar zijn zgn. de laatste technologische snufjes te bewonderen... maar dat interesseert mij niet en Math was blijkbaar te moe om veel aandacht te schenken aan al dat electronisch gedoe.