Kyoto - Day 7 - Photos #7

Een tempel (nee, eigenlijk een sanctuarium ;-)) waar we nog een van de laatste bezoekers waren.

Kyoto - Day 7 - Photos #6

Dit is een foto van de filosofenweg: een route parallel met een riviertje dat toevallig ook het parcours is van de mooiste tempels van Kyoto.

Aan de ene kant van de rivier liggen tempels, begraafplaatsen en bossen en aan de andere kant ligt het Japanse Beverly Hills! Hieronder een foto van een villa met een pittoresk tuintje.

En dat allemaal afgelegd per fiets! Echt waar!

Kyoto - Day 7 - Photos #5

We houden halte aan een begraafplaats...
dat schoon beeldmateriaal oplevert!

Deze skilatten bij tal van tombes zijn wellicht geen skilatten.

Kyoto - Day 7 - Photos #4

Kyoto - Day 7 - Photos #3

Dit is geen trucage... een landschap van netjes gekeerde kiezeltjes. Geen spoor van voetstappen.

Het dak van het silver pavilion of in het Japans Ginkaku-ji

Een kronkelpad geheel volgens de normen van feng shui (NOOIT rechte paden kiezen/bouwen!)

En dat kronkelpad leidt naar een panoramisch zicht...

Kyoto - Day 7 - Photos #2

Japanners houden van kiezeltjes en gesnoeide haagjes.

en vijvers ...

en mos...

en nog eens kiezeltjes.

Kyoto - Day 7 - Photos #1

Onze ryokan ligt in deze buurt. De huisjes grenzen letterlijk aan tempels.

Een tuinman die een haag snoeit. Hij staat op een ladder van zeker 4 meter.

Voila, wie overweegt om kiezeltjes op zijn oprit te leggen... Dit is nog eens een voorbeeld van orde en netheid!

Echt waar... zeker vier meter ;-))

Zèèèèèèn...

Après Tokyo, visiter les temples de Kyoto prend toute sa dimension.
Suivant les conseils de notre hôte, nous avons loué deux vélos et emprunté le chemin des philosophes. Ce chemin est MA-GNI-FI-QUE.
Nous sommes dans un petit bled (quartier au nord de Kyoto), le chemin des philosophes longe un ruisseau, le soleil brille de milles feux, et çà et là, un torii (porte trapézoïdale) nous invite à entrer dans un temple... ok, faut parfois alléger son portefeuille de 500 yens...
Nous avons commencé par LE pavillon d'argent. Que dire?!? c'est l'idée qu'on se fait du japon, des jardins japonais, etc.. La zénitude prend tout son sens. C'est très touristique mais nous sommes les seuls blancs perdus parmi de nombreux écoliers en uniforme... c'est mignon... ils nous regardent comme s'ils n'avaient jamais vu un blanc (pourtant brad pitt fait des pubs pour des téléphones ici.. ;-) ).
Un groupe de jeune nous a même demandé de poser avec eux en photo. (voir un des posts précédents)
Dans ce pavillon d'argent, on retrouve ces petits graviers ratissés pour former des lignes, etc...
Les jardiniers passent leur temps à entretenir les haies, la mousse (ils retirent les brins d'herbes qui "polluent" la mousse, c'est nous c'est l'inverse... ;-) ), etc.
Après avoir visité trois temples (et un cimetière), on avait vraiment la dalle.
Donc, on a mangé dans un petit truc perdu près d'un temple, c'était bon... En Belgique, on n'oserait jamais s'arrêter dans ce genre de mini-restaurant avec des vieilles nappes en plastique...
Comme à chaque fois, on mange beaucoup de choses dont on ignore l'origine.
On peut parfois uniquement classifier nos aliments: viande/poisson, légume/fruit...
Donc, vous jurer qu'on n'a pas mangé de chat ou de chien, ça on peut pas faire... gloups...
Vers 15h, le soleil commençait vraiment à taper trop fort.
On était déjà un peu rouge.
Donc après une quête vaine de trouver une crème protectrice, on est retourné au Ryokan pour une solution plus radicale: le tshirt à longues manches...
On est reparti pour visiter le quartier des geishas mais la fatigue aidant, notre quête s'est transformée en recherche d'un resto.
La journée s'est terminée par le quasi hebdomadaire starbucks et 20 minutes de vélo pour retourner sous la couette.
Aujourd'hui j'ai goûté le cookies chocolat noir/mashmallow....... MIAM MIAM... quelle délicatesse... ;-))))

Le jet lag ne pose plus de problème et certainement pas aujourd'hui avec les 2h30-3h de vélo.

Je vais maintenant poster des photos. J'espère que ça traduira ce qu'on a ressenti...

A+

Fietsen in Kyoto

Fietsen in Kyoto! Het is echt een aanrader. Vanmorgen hebben we dit uitgeprobeerd met succes voor het afleggen van de filosofenweg; Dat is een route, gelegen ten oosten van Kyoto die van tempel naar tempel gaat. Sommige tempels zijn ONTZETTEND prachtig! Het Silver Pavilion is er zo eentje die ongetwijfeld lang in mijn herinneringen zal blijven. Het elegante pavilioen met zijn kiezeltjes die zo in rijtjes gekeerd zijn en op die manier abstracte patronen vormen, de gesnoeide hagen, de ying yang vormige vijvers, het uiterst verzorgde mos. Je zou de tuinmannen moeten bezig zien! Ongewenste grasprietjes worden met de grootste voorzichtigheid uitgeplukt. Een brainchirurg is er niks tegen. :-) Het is net of je in een postkaart wandelt.

Maar na enkele tempels en het gevoel dat de zon onze schouders in vuur zette, moesten we terug aan onze basisbehoeften denken: zonnecrème, eten en even uitrusten!
Zonnecrème dus eerst... dringend! We trachtten tevergeefs in een aantal supermarkten en een apotheker iets te vinden... Het was ontzettend moeilijk om uit te leggen wat zonnecrème is ... want Engels spreken ze hier in Kyoto alleen maar bij Starbucks... en dan nog niet erg verstaanbaar. We zien overigens ook geen enkele Japanner zonnecrème smeren ... Dus ik stond maar te gebaren... "SUN HITS ON SKIN... HURTS ... LOOK!"
Achteraf bleek dat we niet bij een gewone apotheker, maar wel bij een soort apotheker van een dierenarts waren.
Alle gekheid op een stokje. Uiteindelijk zijn we naar onze ryokan gegaan om een lange t-shirt aan te doen. De Japanse remedie (door zich goed te kleden) is nog het meest effectief!

Nos nouveaux amis... ;-)

Scholiers vroegen ons of wij bij hun op de foto wilden staan.
Daarvan wilden wij uiteraard ook wel een foto.